by Liebadmin on 7 april 2022
Van bewoonde moeraseilanden tot eilanden vol vogels en idyllische zandstranden – de zes meest bijzondere “îles” op een rijtje
Berkel en Rodenrijs, 7 april 2022 – Voor de Franse Atlantische kust liggen een aantal bekende eilanden waaronder Oléron – de grootste – maar ook Ré, Aix, Madame of Noirmoutier. Maar degene die klaar is voor het échte eilandleven en houdt van geschiedenis en natuurlijke spektakels vindt wat hij zoekt ook elders aan de westkust van Frankrijk. Zes eilanden, archipels en lagunelandschappen die je niet snel in de reisgidsen tegen zult komen.
Het Regionaal Natuurpark van Brière bij Saint-Nazaire is een van de belangrijkste en grootste moerasgebieden van Frankrijk. Deze archipel van ontelbare eilanden strekt zich uit over 50.000 hectare. Elk stukje land heeft een naam en vertelt zijn eigen verhaal. Veel van de eilanden zijn bewoond. Ile de Guersac bijvoorbeeld, het grootste en hoogste eiland in de streek, telt ongeveer 3.000 inwoners en een kerk. Legenden zijn alomtegenwoordig in het natuurpark van Brière. Talrijke mythen omschrijven de oorsprong van de moerasbewoners. Zo zouden ze afstammen van drie piraten. Sommige eilanden kunnen zelfs te voet of met de fiets worden bereikt. Vanaf de 24 meter hoge uitkijktoren Belvédère de Rozé in Saint-Malo-de-Guersac krijgt u een goed beeld van de weidsheid van dit indrukwekkende moerasgebied.
Sinds het midden van de 18e eeuw maakt La Chaume deel uit van Les Sables-d’Olonne, de Atlantische stad die om de vier jaar de beste single-handed zeilers ter wereld aantrekt voor de start van de Vendée Globe. Smalle steegjes en lage witte huizen met smalle ramen vormen de charme van het voormalige vissers- en boerendorp en staan in contrast met de moderne bebouwing van Les Sables-d’Olonne. La Chaume – de oudste wijk – was oorspronkelijk een eiland: het smalle, lange eiland Vertime strekte zich uit van de haven van La Gachère in het noorden tot de zuidpunt van La Chaume. Een diep kanaal dat voor de scheepvaart werd gebruikt, scheidde het eiland van het vasteland. Toch is het verleden van het eiland nog voelbaar in de tradities en de mentaliteit van de Chaumois, zoals de inwoners worden genoemd: op het plein van Sainte Anne vertelt een enorme trompe-l’œil muurschildering over het leven in de wijk.
Midden in de baai van Arcachon ligt het vogeleiland (oiseaux = vogels). Dankzij de enorme diversiteit van meer dan 150 vogelsoorten die hier kunnen worden gespot, is het eiland sinds 2004 een natuurreservaat. Het eiland kan alleen bij vloed per boot worden bereikt; de bewoners van de 53 hutten – waarvan sommige het hele jaar door en andere per seizoen worden bewoond – redden het nog steeds zonder elektriciteit. Boodschappen doen in de dichtstbijzijnde supermarkt moet worden afgestemd op de getijden – wat voor de bewoners geen probleem is, wetend dat hun huis in een natuurlijk paradijs ligt. Blikvanger in het gebied zijn de twee typische wadhutten op palen, de zogenaamde Cabanes Tchanquées. Ze liggen in het midden van het enorme oesterpark van Ar-cachon. Als u met een van de traditionele boten door de baai vaart, passeert u niet alleen de vogeleilanden, maar vaart u ook naar Cap Ferret, het schiereiland dat het Bassin d’Arcachon afschermt van de Atlantische Oceaan.
Het door Vauban, de bouwmeester van Lodewijk XIV, gebouwde fort troont als een vesting in de baai van Saint-Jean-de-Luz in Ciboure, in het Frans Baskenland. De bouw van een golfbreker in 1686 veranderde het eiland in een schiereiland en zorgde voor een gemakkelijker toegang vanaf het vasteland. Fort de Socoa heeft een lange geschiedenis: het moest ooit bescherming bieden tegen de Spaanse vijand, maar werd vervolgens door hen veroverd en Fort de Castille genoemd om vervolgens weer in Franse handen te vallen als Fort de Socoa. Tot het midden van de 19e eeuw vervulde het fort zijn eigenlijke functie, later diende het voor de douane en tegenwoordig wordt het gebruikt voor de scheepvaart – tussen het vasteland en het complex bevindt zich een jachthaven.
Met een jachthaven, kwelders en modderbanken aan de noordkant, een 100 kilometer lange kustlijn en aan de zuidzijde zandstranden die tot de mooiste van Europa behoren, laat “het witte” – zoals het eiland vanwege zijn glanzende huisgevels ook wel wordt genoemd – van zijn meest idyllische en afwisselende kant zien. In het binnenland strijden de heidelandschappen, duinen, bossen, zoutpannen en de karakteristieke groene luiken aan de pittoreske huizen om de aandacht. De zoutwinning, oesterkweek, wijnbouw en groenteteelt op het Île de Ré getuigen van eeuwenoude tradities die nog steeds in ere worden gehouden. De historische steegjes van de dorpen, de kanalen van Ars-en-Ré en de kleine haventjes zoals in La Couarde vormen de magie van het eiland. Voor een meer ontspannen dag kunt u een van de thalassotherapiecentra bezoeken of u gaan strandvissen op het wad.
Drie meren karakteriseren het landschap rond Biscarrosse. Ondiep, turkoois water en witte zandstranden: het beeld van een strand op een onbewoond eiland is perfect, alleen niet exotisch. In plaats van palmbomen zorgen hier enorme pijnbomen voor schaduw en in plaats van zout zeewater zorgt het zoete water voor verkoeling op hete zomerdagen. Het rustige water met zijn in juli en augustus bewaakte stranden is het ideale alternatief voor de bulderende branding van de Atlantische Oceaan, vooral voor gezinnen met kleine kinderen. De watertemperatuur schommelt tussen 24 en 28 graden Celsius in de zomer. Bijzonder mooi: het Plage de Maguide aan de zuidwestelijke oever van het meer van Cazaux-Sanguinet bij het Plage de Biscarrosse.
Het gebied strekt zich uit over ongeveer 1200 kilometer, tussen de kustplaats La Baule in het Département Loire-Atlantique en Hendaye in Baskenland. Hier – aan de Franse Atlantische kust – wisselen fijne zandstranden zich af met dennenbossen, de kwelders van Guérande, duinen en indrukwekkende landschappen zoals in Baskenland. Steden als Bordeaux, Nantes, La Rochelle, Royan en Bayonne maken de regio net zo aantrekkelijk als talrijke natuurgebieden zoals La Brière, L’Etang de Cousseau en Le Courant d’Huchet, maar ook idyllische campings direct aan de Atlantische Oceaan en omgeven door de natuur. Voor de kust zijn Oléron, Ré en Noirmoutier betoverend met hun Franse eilandflair en idyllische vissersdorpjes. Deze laatste vind je ook in het pittoreske Cap Ferret.
De Franse Atlantische kust omvat in totaal 35 toeristische partners, waaronder twee Franse regio’s, zes departementen, talrijke camping- en glampingaanbieders en de vakantieverblijven van Gîtes de France in het Pays de la Loire.
Meer informatie over de Franse Atlantische kust vind je hier:
Website www.atlantischekustfrankrijk.nl
Facebook www.facebook.com/AtlantischeKustFrankrijk
Instagram www.instagram.com/atlantischekustfrankrijk
De Franse Atlantische kust wordt in Nederland en Vlaanderen vertegenwoordigd door Lieb Management. Voor meer informatie of beeldmateriaal kun je contact opnemen met:
Irene Lipper – Lieb Management
T +31 (0)6-21560233
M info@lieb-management.nl